Afgelopen zondag werd het tijd voor de typische zondagtaken. Huis opruimen, wasjes doen, eens op bezoek bij vrienden en in de namiddag de obligate boswandeling met de hond. Heel hijgend waren zijn laatste 500 meters. Eenmaal terug binnen geef ik hem het nodige water en brokjes. Zodat hij rustig op eigen tempo kan verder hijgen.
De ontdooide groentjes, de brochettes en de kroketjes worden zorgvuldig klaargemaakt, opgepeuzeld en nog een snelle afruiming maakt plaats voor een luie TV-avond. Naar goede gewoonte is dat op zondagavond Witse.
Maar wat ik echt zalig vind is om helemaal ongestoord en ‘vrij’ me voor de TV te ploffen. Opstaan om naar het toilet te gaan hoort daar niet bij en opstaan om een blokje hout in de haard bij te gooien net weer wel.
Die onbezorgde vrijheid bereik ik het liefst met een onschuldige luier rond m’n middel. Een Tena slip vind ik daarvoor het beste. Ze voelen goed, zitten goed, hebben een goede absorptie en hoewel ik het niet echt ogen vind, vind ik ze me nog het leukst staan ook. Een licht krakerig geluid voegt daarbij nog iets toe aan de sfeer.
Er zijn 2 luiers die ideaal zijn voor iemand die al eens voor het plezier een luier draagt en je tegelijk dat ultiem luiergevoel optimaal bezorgen. Er is de Tena Super en de Tena Maxi (dan bestaat er ook nog de Tena Ultima). De Tena Super is het kleinere broertje van de Tena Maxi. Die absorbeert net wat minder dan een Maxi en is ook wat dunner dan een Maxi. Wat ik leuk vind aan een luier is dat het goed dik zit rond het kruis. En dat krijg je wel met een Maxi. De Maxi is net iets te dik om deze ongemerkt onder je kleding te dragen. De Super is daar dan wel beter voor geschikt en voelt ook werkelijk goed. Mits de juiste broek merk je werkelijk niets. Voor passief thuisgebruik is de Maxi de beste keuze.
Ik zit in een tussenmaat: een Small of een Medium. Een small zit lekker strak maar kan ook minder hebben dan een medium. Een small geeft me ook het beste luiergevoel, mede omdat deze veel lager uitgesneden is. Een medium valt een pak groter uit.
Helemaal uitziend naar een avondje TV kies ik me dan maar de Maxi small. Omdat ik rond dit ‘luiermoment’ niet te veel heisa wil maken en ik het gewoon zomaar wil dragen besluit ik om me niet te poederen. Zo heb ik het vaak ook het liefst. Hangt af in welke bui je je voelt.
Ik plof me neer in m’n zetel, m’n broek gaat naar beneden, m’n ondergoed ook. Ik schuif m’n luier half onder me door en spreid m’n knieën en neem de flappen vast. Ik controleer nog even of alles in de juiste plaats zit en dan neem ik de onderste sluitstrip en strip me zo hard ik kan dicht, dan nog even de bovenste sluitstrips om de boel wat stevig te houden.
M’n hand wrijf ik nog even over de luier, onder m’n kruis door, eens goed aanduwen en m’n bewustzijn volledig openstellen voor het plastiek gevoel, de dikte doorheen m’n kruis, de ingeruilde soepelheid van m’n ondergoed dat nu plaats maakt voor het stuggere luiergevoel en dat licht gekraak. Ik trek er nu m’n ondergoed strak overheen en m’n jeans knoop ik weer aan.
Even de open haard aanzetten, wat kaarsjes, hapjes op salontafel, yoghurt klaarzetten, fles ice tea erbij en dan vliegt de TV toch gewoon aan? We nemen er voor de volledigheid nog een dekentje bij.
2 uur voor Witse dus dat wordt nog wat zappen, een programma opvragen in de TV Theek… Eerst nog een lekker groot glas Ice Tea binnengieten. En languit in de zetel. En als er iets is dat ik me voor deze avond voorneem dan is het dat ik niets ga ophouden en alles gewoon z’n natuurlijk gangetje laat gaan.
Na een half uur voel ik een lichte drang. Maar besluit om niet tegen te stribbelen en laat het gewoon z’n gangetje gaan. Terwijl ik een klein volume aan warm vocht laat gaan zijn er diverse sensaties die m’n ervaring tegelijk intenser maken. Het warme gevoel dat het wordt geabsorbeerd, de zwaartekracht die het allemaal wat meer naar het zitvlak verdeelt, druppeltjes die zich een weg om je poep banen om dan rond het zitvlak elegant te worden opgevangen door de ‘watten’. Het gedeelte rond je kruis dat je heerlijk voelt opzwellen. Een misleidend scheutje dat je doet denken dat de luier rond je benen gaat lekken maar dan toch weer niet. Na zo’n 10 seconden vervloeit het natte naar het vochtige maar word je van dan af aan getrakteerd op een comfortabele warmte. Na zo’n 10 minuten voelt het wederom droog maar warm aan. Om dan over je luier te wrijven krijg je een nog specialer gevoel. Een mengeling van licht-stout erotiserend en pure onschuld, zorgeloosheid en vrijheid raken je gevoel. Zo’n 15 minuutjes later voel je weer luiertoeristen op komst en laat je die wederom lopen. Je merkt het allemaal wat sneller absorberen maar het warme gevoel voelt vernieuwend aan. Hij gaat nog wat meer opzwellen. Je geeft je helemaal over.
Intussen denk je aan niets, ga je op in wat de TV je voorschotelt. Je eet een hapje, drinkt een slokje en bovenal voel je je ondeugend kinds. En zo gaat dat een avondje door. Na Witse voel je dat alles al wat meer doorweegt. De luier wordt niet meer droog maar blijft rond het vochtige steken. Wanneer je een andere positie aanneemt voel je dat de pulp alle fysica ondergaat en tegelijk wordt de ervaring intenser. Je gaat er al eens meer over wrijven.
Dan volgt het dilemma. Ga ik ermee slapen of gaat hij uit. Er slapen mee gaan werkt heel rustgevend. Alsof een engel over je slaap waakt. Maar vervelend is dat je ’s anderendaags voor het werk vroeg moet opstaan en dan moet je nog beginnen aan het uittrekken, wassen,… en daar is ’s ochtends niet veel tijd meer voor. Dus gaat die uit, vouw ik de luier met de plakstrips dicht en wordt het een job voor de vuilkar. Laat ik de douche warmlopen en zeep me helemaal in. Het beetje plas dat nog in me opkomt laat ik in de douche met het zeepwater wegvloeien.
Ik droog me af en dit was me weer een aangename afsluiter van de week.
Genieten jullie wel eens van zo’n moment of heeft deze ervaring je benieuwd doen maken om het ook eens te doen?